Ze was heel eerlijk en zei dat het geen kwestie van een week was. U moet echt wel op 6 weken rekenen als mijn behandelingen helpen. "Over 2 weken wil ik evalueren hoe het gaat, vind ik dat het te weinig vooruitgang boekt, dan stuur ik u toch terug naar de huisarts, waarna de behandeling bij de orthopeed alsnog zal moeten gebeuren."
Vroeger, zei ze, moesten mensen met zo'n schouder 6 weken in een mitella. Maar tegenwoordig schrijven we 'gedoseerde rust' voor. Dat betekent dat je iets mag proberen, maar vooral niet over je pijngrens heen gaan en veel rusten....
Tja, daar zit je dan met je goeie gedrag! Niks te doen! Gewoon zo maar luieren....
Nu moet ik eerlijk zeggen dat de fut er ook een beetje uit is hoor. Ik kan heel goed een hele avond zomaar zitten. Terwijl dat eerder echt nooit aan de orde was. Altijd waren mijn handen bezig... daar ontspande ik van...en nu? Ik kan het heel goed zien liggen! Vreemd hè?
De pijnstillers probeer ik iets af te bouwen; ik word er zo duf van....
Gelukkig is het mooi weer! En heb ik gistermiddag heerlijk in het zonnetje gezeten! Natuurlijk zonder handwerkje....
De natuur is nu op zijn mooist, vind ik.
En kijk eens wat een liefhebbende huisgenoten ik heb? Waarschijnlijk waren ze de nasi, bami, roerbakgroente, eenpans (lees: eenhands) gerechten een beetje beu en dachten ze: laten we maar eens aardappels schillen......
3x raden wat er vanavond op tafel komt......... behalve verse groente....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten