Eigenwijs....

Tja, juffrouw eigenwijs wilde niet zo veel garen overhouden van haar mooie bol unicat..... Dus haakte ze gewoon een patroon extra in plaats van te luisteren naar het voorgeschreven patroon....

En nu zit ze met de 'gebakken peren'....

Ben ik bijna klaar met de rand, kom ik een stuk draad te kort....

Grrr.....
Maar de rand is wel heel erg mooi, daar wil ik eigenlijk ook geen toer op 'beknibbelen'.....

Wat kan een mens het zich moeilijk maken hè? Alleen door eigenwijs te zijn.....
Ik ga op zoek naar een alternatieve oplossing, want eigenlijk vind ik het jammer om voor een kwart van de laatste toer weer een heel patroon uit te halen.
Iemand een idee?

Voor- of achteruit ?

Ja, dat is een tijd geleden dat ik geblogd heb!
En nog twijfel ik wel eens verder ga met bloggen....
Het was enorm leuk en gezellig, telkens weer die reacties... dat geeft op de een of andere manier wel een kik... Maar ik ben in een depressie geraakt en er nog steeds niet uit.
In een vorig bericht schreef ik dat ik op zoek was naar het licht. Net of ik in een tunnel zit waar geen eind aan komt.... en toch loop ik steeds maar door op zoek naar het stipje licht dat aan het eind van een tunnel altijd komt.
Ondertussen probeer ik wel verder te krabbelen...
We hebben vakantie gehad! We zijn twee weken weggeweest. Misschien blog ik er nog over. 
Niet eens zo heel ver weg, gewoon naar Duitsland waar wij meestal hetzelfde klimaat hebben als in ons eigen Nederland. Maar dit jaar was het er enorm heet! Geen dag onder de 33 graden! En 's nachts geen enkele afkoeling....
Ik houd van mooi weer, maar dit is me net een aantal graden te warm. Ja, 's morgens had ik een hoekje waar ik heerlijk kon zitten. Zo tussen 8 en 11 was dat mijn hoekje. Daar kon je me vinden met een boek, een handwerkje of zomaar te luieren....

heerlijk kopje koffie in alle vroegte en stilte...

In die tijd heb ik aan een omslagdoek gehaakt. Telkens een stukje verder. Volgens een patroon van Vicarno met garen Unicat.

Ik moest er erg aan wennen in het begin en stak nog wel eens in de draad... Maar na een poosje vond ik het fijn haken... Het patroon was niet moeilijk maar wel een beetje opletten.

Ik dacht dus telkens dat ik het wel kende.... Maar moest dan toch weer constateren dat ik het patroon niet helemaal goed had gedaan, dus..... achteruit maar weer...

Tegen de tijd dat we weggingen was ik volgens patroon bij de afwerking (rand) gekomen.

Ik dacht dat thuis wel even af te maken. Toen ik klaar was had ik nog een heel stuk garen over.... Dat vond ik jammer, dus...... achteruit maar weer.... En soms vergelijk ik mezelf met deze omslagdoek: vooruit... foutje.... achteruit.... verder gaan!