Nou ja, krijgen... voor dat hij er was moest ik wel even een aantal uur heel hard werken! Maar zodra hij er was vergat je dat.
Zestien jaar...
Waar zijn ze gebleven?
Voorbij gegleden... voorbij gesneld....
En wat is er in die tijd veel gebeurd!
Zestien jaar terug kwamen mijn ouders en schoonouders vol trots naar hun kleinzoon kijken.
En nu? Nu heb ik alleen nog een schoonmoeder....
Maar er zijn ook mooie momenten om op terug te kijken...
Het eerste lachje...
De eerste stapjes...
De eerste keer op de fiets....
De eerste keer naar peuterzaal....
De eerste ruzietjes....
Dat kunnen jullie op deze foto zien....
Op peuterzaal maakte hij deze voor mijn verjaardag. Het 'lieve' is al eens doorgestreept.... Maar het staat er nog wel! Het hangt altijd nog aan mijn keukenkastje... En op sommige momenten kijk ik met een glimlach naar die krassen door 'lieve'... Ik zou ook iets voor hem kunnen maken en af en toe dat 'lieve' ook wel eens door willen strepen. Maar toch.... het is en blijft een lieve zoon!
De eerste keer naar basisonderwijs....
De eerste vis gevangen...
De eerste keer naar het voortgezet....
Allemaal momenten die je toch stil kunnen zetten bij het leven van je kind.
Want al is het nu een grote lummel die moet bukken als hij een kus van z'n moeder wil hebben, het is en blijft je kind.
Het kind waar je zorgen om hebt... het kind dat verdriet kent... het kind dat probleempjes heeft...
Het kind dat ook tegenslagen heeft....
Tenslotte moet hij het examenjaar weer overdoen....
Maar vandaag is het een heerlijke zomerse dag!
Die vieren we.
Want we zijn wel dankbaar voor deze dag.
Hij mag er zijn en gelukkig in goede gezondheid...
Het is toch om dankbaar voor te zijn!
Deze schaal bowl heb ik dan ook met heel veel liefde gemaakt. En bij elk stukje fruit dat versneden werd heb ik aan hem gedacht... De jaren overdacht... en gebeden of het goed mag gaan in zijn verdere leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten