Verhuisperikelen....

Jahaaa... ik ben er wel, maar ik ben gewoon vreselijk druk!
Op zich is daar niks mis mee hoor, soms is dat heel erg goed om "prakkizasies''  te verwerken of een plekje te geven.

In mijn vorige blog liet ik doorschemeren dat ik binnenkort zou gaan verhuizen. Nu, dat is allemaal iets naar voren geschoven.. Ik zou eigenlijk pas 9 januari de sleutel krijgen, maar dat is een maand eerder geworden. Dat is een fijne bijkomstigheid omdat ons huidige huis verkocht is en per 1 februari leeg moet zijn. 
Ik had al hele visioenen dat als ik de sleutel 9/1 pas kreeg, ik de helft van mijn huisraad op het oprit zou plaatsen, gewoon omdat ik dan niet klaar zou zijn!!
Maar nu gaat het als een speer!

Mijn nieuwe huis hoef ik niet heel veel aan te doen, dacht ik... Maar als het leeg is lijkt het altijd anders.. En ja, je wilt toch wel graag je eigen sfeer in het nieuwe huis brengen... Dus besloot ik voor de makkelijkste oplossing: op bijna alle muren zit glasvliesbehang en een paar gewoon van dat stucwerk (ik geloof tenminste dat het zo heet, van dat geruwde cement waar je overheen kunt sausen) om daar dan maar met de verfroller overheen te gaan.....
3 slaapkamers boven en dan beneden de woonkamer met open keuken. Ach, dat moet te doen zijn, toch??

 Dus... zo gezegd zo gedaan; schuren, plinten verven en sausen maar!!!

 Ach ja, op 1 slaapkamer zat een wastafel die ik eigenlijk overbodig en stom vond. Als ik het zelf had moeten doen was ie gewoon blijven zitten, maar er was iemand met bereidwillige handen die dat ding wegsloopte en het muurtje netjes glad (verfklaar) voor mij maakte....

 En dus sausten we vrolijk verder....
Grijs, donkergrijs op een slaapkamer...
Dochterlief gaf aan in de groene sferen te willen gaan wonen...

 Ook dat werd geregeld...
En mijn eigen slaapkamer wordt zilvergrijs.. O, nee, tegenwoordig zeggen ze dat niet meer, het heet nu: aluminium!! Het is maar dat je het weet. Het is dezelfde kleur als vroeger zilvergrijs.....

Nou, ik kan je vertellen, op dit moment kan ik geen verfroller of saus meer zien! 
Er zat zelfs een beetje druk achter, want ik wilde boven klaar zijn met verven voor de vloer er in komt. Direct na Kerst komen ze een PVC-vloer leggen en dan mag ik 2 dagen niet boven komen!
Dat is nog stevig aanpoten hoor! Maar, het is gelukt! Hier en daar nog even een beetje bijwerken, maar dan mag het wat dat betreft wel kerst worden!
Daarna kunnen de bedden er in en zal het een kwestie van dagen zijn voor ik over kan naar mijn nieuwe huis!

En dan maar hopen dat het ook een thuis gaat worden...

Tussen de bedrijven door (als ik uit zat te puffen) heb ik nog een paar kerstdingetjes

gehaakt en van mijn voorraad garen die te voorschijn kwam ben ik bezig met de droomdeken van Het Wolplein.

De kleur is absoluut niet mijn ding, maar het is gewoon een leuke CAL die je zo weghaakt....
Alleen moet je dan niet in slaap vallen zoals ik de laatste keer deed.....

Verbaasd... en even wat laten zien

Eigenlijk ben ik een beetje beduusd van al die lieve reacties die ik op mijn vorige blog kreeg.... Dat had ik helemaal niet verwacht! Maar het heeft me wel goed gedaan!

Degenen die mij volgen op Instagram (mariancreahoekje) hebben wel gezien dat ik best nog wel het een een ander bij elkaar sprokkel.... Stilzitten is nl niet echt iets voor mij. Ja, stil zitten in die zin dat ik dan aan het handwerken ben!

Daarom leek het me toch wel leuk om jullie te laten zien dat ik echt wel bezig ben....
Ik kocht het boek Haak je happy laatst. Daaruit maakte ik twee keer een sterkussen (ik kan de foto's zo gauw niet weer vinden op de laptop) en daarin stond ook een 'confetti-deken'. Daar werd deze gemaakt van allemaal granny's met een stip in het midden.
Toen ik de eerste vier granny's had gehaakt vond ik het saai als ik bedacht dat ik er zo nog 20 of zo moest haken....
En dus ontstond de confetti-a-la-Marian....

Deze deken heb ik in een voor mijn doen zeer korte tijd gehaakt.... 
Af en toe was ik natuurlijk ook wel eens gefrustreerd, of boos, of verdrietig, of zag ik het echt niet meer zitten, zowel qua problemen die er zijn als met het haken.....

Deze foto was toen ik eigenlijk moest stoppen omdat mijn garen op raakte maar ik het veel te leuk vond om er mee verder te gaan.... Dus is de rand vrij breed geworden...

Hier ligt ie nog even te pronk voor het oude theekastje waarin een theeservies staat et groen... De kleurencombi vind ik zo mooi....
Ben trouwens helemaal een beetje op de groenige toer....

Verder was ik gestart met de ruiten deken van..... oh.... ik weet het niet meer....

Ruim 100 ruiten haken was niet zo moeilijk... Dat deed je snel even tussen door. Maar ja..... dan he....
Het was best even uit figulieren hoe dat het makkelijkst kon... Ik geloof dat ik het nu ontdekt heb...
Gewoon rijen aanhaken...

Hier ben ik ongeveer op de helft....

Nou, lieve mensen, ik hoop dat ik jullie weer een heel klein beetje bijgepraat heb.
Tot de volgende keer!
Ik struin al wel weer wat op blogland rond, maar reacties plaatsen heb ik nog niet veel puf in.
Dit blogje heb ik ook 3x over gedaan.....
Maar ik hoop terug te komen.
Straks ga ik eerst nog verhuizen (in januari 2017) en daarna zal er vast weer tijd komen om te bloggen! Ik hoop tenminste dat ik dan weer zo ver ben dat ik het weer echt leuk vind! Dat ik genoeg energie heb om weer gezellig rond te kijken en te praten!!

Liefs,
Marian

Hallohoo!

Hallo allemaal......

Het is ERRUG stil he, hier...
Ik vergeet jullie niet hoor.
Hoewel er tijden zijn dat ik echt nergens aan denk...
Ondertussen pruts ik wel het een en ander in elkaar, maar bloggen, daar moet je voor gaan zitten.
Vandaar dat ik een instagram-account heb gemaakt waarop ik wel een aantal van mijn dingetjes laat zien.
Niet dat insta nu echt zo'n ding is waar je gezellige verhaaltjes schrijft, maar wel een stukje, hoe zeg je dat, waardering?
Hoe dan ook, ik ga het bloggen zeker weer oppakken hoor, maar zit nu een beetje in een erg turbulente tijd...
Ik heb een hele zware depressie te pakken gehad, daar klauter ik weer zo'n beetje (met behulp van hoor( uit, maar ik heb nog een paar hele moeilijke bochten in dit leven te gaan.
Die wil ik eerst 'achter de rug' hebben, daarna kom ik, hopelijk, weer gezellig terug op blogland.
Het zal wel ergens in het begin van het nieuwe jaar zijn.....

Groetjes!

Veel !!!

Het  is me gelukt om langs de hele rand steken op te nemen! En dat op een rondbreinaald van maar 80 cm.....

Het breit nog niet echt fijn, maar ben pas aan de tweede toer.....
Het zijn er wel errug veel hoor!!!!

Tussendoortjes...

Mochten jullie denken dat ik nog steeds aan het nadenken ben over hoe ik de rand om mijn deken ga breien dan kan ik jullie vertellen dat ik daar wel uit ben, maar nog steeds aan het stoeien ben met het opzetten van al (!!!!!) die steken.... Ik wil hem er nl gewoon aanbreien!

Ondertussen doe ik ook nog iets anders...

Binnenkort is er een verkoop hier in de buurt voor een goed doel...

En omdat de plastic tasjes tegenwoordig betaald moeten worden dachten een aantal dames dat het misschien wel leuk was om boodschappen netjes te haken en deze dan voor het goede doel te verkopen....

Een van de tasjes die ik hier voor gehaakt heb komt van deze site.

Het is een heerlijk simpel patroontje wat je na twee keer bijna gedachteloos haakt....
De beige-blauwe heb ik gehaakt van het katoen van de Zeeman... lekker dik en op haaknaald 6. Van 1 bolletje kun je precies 1 tasje haken.....

Deze heb ik ook 'ergens op het net' gevonden, weet alleen niet meer waar.... ;-(

Dit is een eigen verzinsel...

Deze komt van het blog van 'lossen en vasten',  bekend op dit moment van de CAL-deken....
Heel leuk om te doen.
Kijk, eerst lijkt het wel een kleedje....

En als het klaar is kun je het zo meenemen....

Tja... een knoop moet ik nog ergens zien te kapen.....
Van twee bolletjes catania houd je dit over: 

Ondertussen zitten we hier volop in de voorbereidingen van de verbouwing....
Volgende week beginnen ze met uitgraven....
Er komt 3 meter achter ons huis zodat de keuken een heerlijke woonkeuken gaat worden...
We eten 'uit voorraad', omdat straks alle keukenkastjes toch leeg moeten en ik niet te veel 'opslag' wil hebben... Het geeft soms de verrassendste combinaties....
Je wilt niet weten hoe vaak je gedachteloos een aangebroken pak ergens in een hoekje van je keukenkastje propt.....

Dit ziet er nog aardig overzichtelijk uit voor mijn doen, maar je wilt niet weten wat er ook nog achter al die pakjes gepropt staat.... En daarvoor moet ik op een keukenstoel gaan staan...
Oh, wat heerlijk dat ik  straks geen bovenkastjes meer heb en gewoon een lade open kan trekken.....

Ook liggen er diverse behangboeken her en der verspreid....
Het is nog vreselijk moeilijk om een goede keus te maken...
Omdat er een muur tussen de kamer en de keuken weggebroken wordt (en weer opnieuw neergezet) en de plafonds opnieuw bewerkt worden blijft er van het bestaande papiertje in de kamer waarschijnlijk niet veel over.... Dus.... ook gelijk maar uitzoeken voor de kamer....
Ik zie het af en toe helemaal niet meer zitten...

(ik hou jullie op de hoogte, denk ik)

Knippen.... en dan?

In mijn vorige bericht liet ik jullie al zien hoe ver ik met mijn deken was.... mijn versie van de moominblankie..... oh... wat heb ik met veel plezier aan deze deken gebreid! Echt....

Op een gegeven moment vond ik het gewoon jammer dat ik aan de laatste rij hartjes bezig was. Jammer en eng!

Want ja, als je klaar bent met breien, dan moet er geknipt worden. En dat had ik dus nog nooit gedaan.... 

De voorbereiding voor het knippen haalde ik van de site van Wieke. Want het zigzaggen met de naaimachine zag ik niet zo zitten..... Toen las ik bij Wieke dat je ook een ketting kunt haken. Kijk dat paste beter in mijn belevingswereld...

Dat was ook nog wel een klusje wat ik eigenlijk wel grappig vond om te doen. Ik heb het wel vaker langs een plaid gedaan....

Maar ja.... toen moest het echte knippen toch gebeuren..... 

Ik had er wel een beetje buikpijn van hoor. Plus dat m'n kinderen echt zo iets hadden: Ga je echt dat gebreide spul doorknippen? Straks heb je alles voor niks gedaan!

Stimulerend he?

Maar vanmorgen moest het er dan toch maar van komen....

Gaat dit echt goedkomen?????

Het begin is er......

Doorgeknipt...... Pffff.....

En zo dit de binnenkant er uit.....

Pffff.... wat een gevaarte is het geworden! Ik zal er nog eens met de centimeter langs gaan....

Mmmm.... als tafelkleed is het ook niet gek....

Maar nu, dames, heb ik een vraag.

Ik weet dus niet goed wat ik nu ga doen... Wat is wijsheid?

Ik heb natuurlijk best dik garen, Royal van de Zeeman, en al een vrij brede rand aan de zijkanten, 3 steken, en aan de onderkant 4 toeren wit gebreid. Aan de zijkanten hangt nu zo'n halve knipbies te bungelen....

Wat zouden jullie doen?

De rand 'omvouwen' en vastzetten?

Of een bies er aan zetten?

Ik weet het zelf niet...

Zo denk ik dat het ongeveer is als ik er niks meer aan brei....

En hier zien jullie wat ik 'over' heb.... voor eventueel omvouwen of aanbreien....

Voorlopig heb ik 'm even opgevouwen naast me neer gelegd.....

Ben zo blij dat het knippen goed is gegaan!

Moominblankie

Het wordt al een hele deken.....

Ik heb het patroon gevonden via Raverly (Moominblankie by Sue Grandfield) maar pas het een beetje naar mijn eigen idee aan....
Vond een rand niet zo erg mooi maar het middenstuk juist weer wel, vandaar dat ik dat groter maak...
Hier zien jullie mijn knipbies.

Ik moet er nog niet aan denken dat ik 'm door moet gaan knippen....
Maar wat zal het strak mooi zijn op mijn bank.....

Alleen maar even laten zien...

Ik heb op mijn vorig bericht fijne reacties gekregen!
Dank je wel voor jullie begrip.
En ik weet wel, een blog loopt niet weg, dus ....
Ik heb nl serieus overwogen om het maar helemaal op te geven.
Maar besloten het niet te doen....
Ooit hoop ik weer zo ver te zijn dat ik weer gezellig kan bloggen!
Voor nu wil ik alleen maar even mijn vordering laten zien.....

Dit laatste patroon is veel tellen en dat is juist heel erg goed voor me...
Waarschijnlijk ga ik dit nog 1 misschien 2 keer herhalen en dan de boogjes en hartjes zodat er toch een symmetrie in zit.... want daar houd ik toch wel van....

Het is zo leuk om te doen....

En het past zo goed bij de kussens op de bank..... (zie mijn vorige blogpost)

Mijn brei- en haakwerk

Lieve mensen,

Het is heel lang geleden dat ik echt ingelogd heb op blogland....
Door allerlei omstandigheden is het er steeds niet van gekomen om een berichtje te schrijven. Nou ja, als je echt wilt kun je altijd een gaatje vinden hè, maar ik wilde ook gewoon niet.
Geen puf, geen zin, gewoon niks!
Niet dat ik ondertussen met m'n armen over elkaar heb gezeten, nee dat niet. Ik heb gehaakt en gebreid, echt waar.
Maar omdat ik 'beetje boel chaos in mijn hoofd' heb kan ik gewoon niet bloggen.
Toch dacht ik vanmorgen: ik wil een blogje schrijven.
Al is het alleen maar om even te laten weten dat ik er wel ben, maar even niet hier.... en om te laten zien dat ik denk ik best wel een paar leuke dingetjes heb gemaakt.....
Ik moet werken aan mezelf, dat is misschien belangrijker dat het creëren van mooie dingen. Maar het haken en vooral het breien de laatste tijd geeft afleiding... afleiding die ik toch wel nodig heb. Ik moet 'ordenen',  maar ben daar heel slecht in. Ordenen is ook een werkwoord, net als breien.....
Laat maar.
Ik ga over tot het laten zien van de dingetjes die ik ondertussen gemaakt heb.

 Het grote inbreikussen heeft een broertje gekregen....

 Het babydekentje is klaar en inmiddels bij de nieuwe wereldburger afgeleverd....

 
 En omdat ik het inbreien zo leuk vind heb ik nog maar een zusje gefabriekt....

 Om het geheel compleet te maken ben ik bezig met het breien van een plaid.....

Ook heb ik in mijn mandje nog de fair ilse sampler liggen, maar die is momenteel in rust-stand... Waarom? Geen idee.... Hij wordt best heel mooi, maar nu effe niet zeg maar....

Groetjes,
Marian

PS Sorry voor alle mensen waar ik normaal gesproken altijd op de blogjes reageer; ik heb ze werkelijk niet gelezen..... Hoop dat ik weer een beetje oppep, dan zal ik zeker weer reacties geven en jullie gezellige blogjes lezen.... Maar nu ontbreekt het me aan de zin.... nogmaals: sorry