Waarom wil ik altijd eigenwijs zijn?

Tja, dat vraag ik me nu dus serieus af!!

Waarom wil ik dat toch altijd?

Waarom wil ik het toch altijd beter weten dan de geleerden?

Eigenlijk ben ik best wel boos op mezelf!!

Want ik wil eigenlijk -altijd- gelijk hebben, maar NU heb ik het gewoon niet!

Daar over bestaat gewoon geen enkele twijfel! Want het resultaat is zó zichtbaar!!

En ik kon het weten!! De juffrouw vroeger op de lagere zei het al, en op de diverse blogs heb ik er eens over gelezen, en dan toch gewoon doen wat je zelf wilt hè....

Waar ik het over heb?

Wel, granny's haken aan 1 kant, dus niet draaien bij de volgende toer!!

Want weet je, ik vind het zo mooi als alle stokjes aan dezelfde kant zitten.......

Ik heb jullie vast wel verteld dat mijn moeder afgelopen zondag jarig was. Daar heb ik een 'spinnenweb' voor gemaakt. Die was ruim op tijd af, gelukkig. Wat dat betreft kon ik mijn hoofd (handen) rusten.....

Maar juffrouw eigenwijs moest er toch nog weer iets bij fabrieken natuurlijk!!

En omdat mams het kussen (van februari, zie hier) zo mooi vond dacht ik: kom op meid, dat doe je er nog even bij!

"gezusters" kussen

Tja... en nu ga ik morgen naar mams en wilde ik ook het kussen meenemen.....

Nou, het is af!!

Maar..... de achterkant hè, kijk zelf maar

De vorige versie (rechts, kleine kussen) heb ik van 4 pannenlappen aan elkaar gezet, en dat ging toch wel iets beter moet ik zeggen... Tenminste, het resultaat dan!!

Het was wel meer werk, ook al omdat ik daar 'bobbels' in heb verwerkt. 

Had ik nu natuurlijk geen tijd voor....

De voorkant is nog wel te showen....

Al met al verdient het resultaat niet helemaal de schoonheidsprijs, maar ik hoop dat mama er met een knipoog naar kan kijken!

Ik heb het gehaakt met Stylecraft, kleuren mocha, walnut en parchment. De eerste versie was van katoen, en dat vind ik ook veel fijner haken. Maar had ik natuurlijk niet genoeg van op voorraad, en dit garen wel. Ook nog eens met 4,5 gehaakt, dus het schoot wel op....

De voorkant kan er in ieder geval wel mee door. Zelfs de schulprand zit er nog aan, wat bij mijn eigen kussen niet het geval is...

Het was bij de laatste toer van de achterkant wel even 'vogelen' hoe ik die schulpen op de juiste plaats kreeg, maar a la, dat is gelukt. Toen met vasten de schulpen aan elkaar gehaakt, zodat er nu een extra grote schulp aan de buitenkant zit.

Ik moet bekennen: ik heb nu wel zere polsen....

Door mijn gebabbel over het kussen vergeet ik helemaal om mijn nieuwe volgers een welkom toe te roepen!! Leuk dat jullie mijn blog gevonden hebben. Ik hoop dat je het hier gezellig vindt. 

En natuurlijk vind ik het helemaal super als je een berichtje achterlaat....

Lieve groeten,

Marian