Moes-babbeltje

Zaterdag liep ik langs mijn moestuintje.....

Het is al weer even geleden dat ik over mijn moestuintje babbelde.
Ik kon het zelf zo snel niet meer terug vinden wanneer ik daar voor het laatst over geschreven had.
Maar goed, dat tuintje hebben we eigenlijk al jaren, maar het was altijd het 'ding' van onze zoon. Hij gaf vorig jaar zo'n beetje de pijp aan Maarten om het maar zachtjes uit te drukken. Hij vond het wel aardig, maar de echte zin was er af. Wel heeft hij vorig jaar nog van alles geplant en gezaaid, maar dat was het.
Dit jaar vond ik het een uitdaging om zelf eens aan de gang te gaan.
En het lukt niet helemaal super natuurlijk, want ja, zo veel moestuin-verstand heb ik ook niet......
Nou, het verhaal van de mislukte bonen heb ik verteld. De tweede keer kwamen er wel slierten omhoog en er heeft werkelijk wel 1 maaltje bonen aan gezeten, maar dat was het dan ook wel. Jammer.... want boontjes uit eigen tuin smaken zo lekker!
Bietjes lukken iets beter.... We hebben er al een keer van gegeten en ik denk dat er nog wel een maaltje in de grond zit...
De prei ziet er maar pierig uit, maar laat ik nog effies zitten....
Een rode kool heb ik er afgehaald, want ik was bang dat hij anders mega de mega groot zou worden. Nu nog even wachten op een koude en gure dag, dan gaat ie in de pan!! Jammie.... lekker met hachee!
De spruitjes heb ik te dicht bij elkaar geplant.... Ze willen niet heel best groeien. 1 plant doet het goed, maar de andere 3 staan te dicht op elkaar....

Zo zie je maar weer; van moestuinen moet je zelfs een beetje verstand hebben!
Zaterdag was ik het helemaal zat met die stokken! Hup, eruit met dat spul. Nou, mijn man heeft ze er uitgehaald....

Wat een viezigheid! Helemaal onder de luis en de mieren.... Brrrr.... daar durf je -al zouden ze er nog aangezeten hebben-  geen boon meer van te eten......
Maar waarover ik zeer verbaasd was, zijn de omvang van de bladeren van de rabarber! Tjonge, wat een blad! En wat een dikke stelen! Ik kwam bijna in de verleiding om ze toch maar te plukken.

Maar nee, mijn zwager, die zelf een moestuin heeft om u tegen te zeggen, heeft me op het hard gedrukt deze niet meer te consumeren, maar gewoon te laten zitten en af te laten sterven. Want, zo zegt hij, er zit nu een of andere stof in die je niet meer mag eten. Maar als je het nu zo laat afsterven heb je volgend jaar heerlijke rabarber!
Nou..... laat ik daar maar naar luisteren. Want om nu iets te gaan eten wat niet goed voor je is vind ik ook wel een beetje eng.....