Lapjesdeken, kol en nog meer....

Oh, oh, het gaat weer een beetje de verkeerde kant op, ben ik bang... Straks ben ik het overzicht weer helemaal kwijt....
Dat komt omdat ik toch wel elke keer aan mijn lapjesdeken werk, maar ook in mijn hoofd heb op placemats te maken. Het liefste wilde ik die klaar hebben met de komende kerstdagen... En dan natuurlijk even die kol voor manlief...
Het zal allemaal wel weer goedkomen, maar ik moet nu gewoon niet meer 'aanhalen' zoals ze dat hier zo mooi kunnen zeggen.

De kol voor manlief is op een oor na gevild. Ik denk nog een naald of 4,

dan in elkaar zetten en dan is die ook weer af. Ik heb me bedacht; ik heb NIET aan hem gevraagd wat hij ervan vond. Voor dat hij thuis kwam heb ik 'm onderin het mandje gestopt want ik bedacht dat het wel een leuk kadootje voor sinterklaas was... Nou, in ieder geval is die ruim op tijd af! Er staat nog niet eens december op de kalender.... Daar mag ik mezelf wel een schouderklopje voor geven dacht ik...

Inmiddels heb ik ook verder gewerkt aan mijn lapjesdeken.

Voor de liefhebbers zal ik het patroon nog -mischien vandaag- even uitschrijven en apart bloggen.



En dan heb ik dat patroontje van Corrie nog. Deze week blogde ik daar al een voorproefje van.... Ik was eerst van plan om het in 'kerstkleuren' te maken, maar daar ben ik ook weer van teruggekomen.

Het is zo jammer van alle energie die je er instopt als je het dan alleen maar rond kerst kunt gebruiken.... Dus heb ik mijn 'knol' opgezocht (had ik ooit eens in een vlaag van verstandsverbijstering gekocht) die er toch maar dom lag te liggen en ben aan de vierkantjes begonnen. Inmiddels heb ik er 2 klaar. Het schiet natuurlijk niet zo hard op met haaknaald nr 2, maar ik vind het resultaat niet slecht, toch?

Het doet me aan mijn oma denken.... die haakte ook altijd met van dat dunne garen en naalden 1,5 geloof ik. De hele familie kreeg kleedjes! En mooie hoor! Als ik aan mijn oma denk -ze is 100 jaar geworden- dan zie ik haar altijd met brei- of haakwerk in mijn gedachten... Dat mocht ook wel, ze heeft een arbeidzaam leven achter de rug. Toen ze de boerderij verkochten werd ze 'burgervrouw' en had ze tijd voor 'mooi handwerk'.... Ach, hele verhalen kan ik er over vertellen, maar ik zal jullie niet langer vermoeien met mijn gebazel...

Groetjes,
Marian.