Kado voor juf

Maham.... juf moet geopereerd worden en dan mag ze 6 weken niets anders doen dan zitten!
Nu willen we met de hele klas iets geven...
Dit werd mij al een aantal weken terug verteld.
Allerlei ideeën werden voorgesteld, maar net zo hard weer verworpen. Of dan waren de meiden het er niet mee eens, of dan vonden de jongens het weer niets... Oei, wat kunnen groep 8-ers het toch soms moeilijk hebben....
"Mam, weet ù dan niets?"
Tja, mam wist wel wat en zag het op het moment dat het idee geboren werd ook nog heel best zitten om het te helpen realiseren. Maar ja, mam had geen rekening gehouden met blesssures.....
En nu is juf dan geopereerd en moet het kado toch een keer zijn voltooiing krijgen....

Wat ik er dan aan moet doen?
Nou, eigenlijk wel heel veel...
Ik had een oud laken in gelijke vierkanten geknipt en meegegeven met dochterlief. Daarop mocht iedereen met watervaste stift iets schrijven, maar in ieder geval je naam!
Nou, dat was eigenlijk alles wat de kinderen er voor hoefden te doen.
Ik zou er dan een tafellaken van maken.
Maar dat is nog een hele klus! Om te beginnen 32 leerlingen....
Gelukkig heb ik al wel een aantal keer er aan gewerkt.... korte poosjes, maar het moet nu toch wel een keer af.....

De lapjes bijsnijden, vervolgens op vlies strijken omdat het laken toch wel erg dun was....

Repen snijden en er fotolijstjes van maken.....

Mijn keukentafel is gelukkig erg groot, zodat ik lekker kan aanrommelen.... Af en toe een blik op 'het kleed'.....

Netjes gladstrijken is ook nog een aardig klusje.... 32 keer hè

 Omdat ik weinig zin had om 32 keer vier zijden af te werken bedacht ik dat ik het net zo goed dubbel kon strijken zodat het er straks in een keer op kan....

En zie hier.... twee keurige stapels! De draadjes moeten nog afgeknipt worden... Te laat bedacht ik dat ik dat beter tijdens het strijken had kunnen doen...

 Nu het grote kleed voorzien van een net zoompje...

 Hier kun je goed zien dat ik links ben... Ik spelt altijd naar de verkeerde 'rij-richting' zodat als ik de spelden er onder het naaien uit wil halen ik een hele berg aan de verkeerde kant van de naaimachine heb liggen. En het er altijd maar zo'n beetje onderdoor moet frommelen.... Zucht... na zo veel jaar naaien leer ik het nog niet... (en ik ben niet blond, dus gewoon een ezel...ik heet ook niet voor niets: Mar(h)ian....)

Een halve kamer neemt dit kleed in beslag.... Maar zo moet het er ongeveer uit gaan zien. Kruipend over de vloer met spelden in mijn mond en soms in mijn knie ben ik redelijk tevreden over het resultaat....
Maar voorlopig heb ik het wel even met juf gehad! Volgende week staat het ziekenbezoek gepland, dus heb ik nog even de tijd. Ook wil ik nog zien of ik hier of daar nog een jaar er op kan krijgen. Hoe? Daar moet ik nog eens over 'prakkezeren'....
Wordt vervolgd zeg maar.