Bijpraten

Oei, oei..... ik loop gigantisch achter met blogjes lezen..... Ik weet het.

Af en toe deed ik hier een hap en een snap, heel af en toe reageerde ik, maat that 's it! Door alles wat ik meegemaakt heb de afgelopen periode, plus dat mijn gezondheid niet optimaal is, ben ik een beetje in een dip geraakt. Af en toe lijkt het weer wat beter te gaan, maar de dagen dat het niet zo lekker gaat zijn nog steeds in de meerderheid.

Afgelopen week hadden we (we, nou ja, de huisgenoten dan hè, want ik heb al meer dan 2 jaar vakantie....:-(...) vakantie. En kort voor die tijd besloten we (manlief dan eigenlijk) dat het wel lekker was om een weekje er tussenuit te gaan.

Tja... we waren pas samen weggeweest, dus samen zat er nu niet in. Met het gezin dus, ook heel goed. Even tijd voor elkaar hebben zonder de hectiek die thuis toch min of meer aanwezig is.

Zo gezegd, zo gedaan. Even internetten en hup, je hebt zo een huisje te pakken!

Koffers inpakken ging iets anders dan anders: moeders commandeerde wat er in de tassen moest en de huisgenoten smeten het er in. Ja, werkelijk, voor mijn gevoel was het gewoon smijten. Ik probeer altijd alles zo efficiënt mogelijk in te pakken en dan ook nog eens met de bedoeling dat het een beetje kreukvrij uit de tassen gehaald kan worden.... Wat doet de meute? Ach mam, niet zeuren, het komt allemaal goed! Wij doen het op onze manier... Nou ja, daar sta je dan. Op een gegeven moment heb ik het maar over gegeven. Wat kon ik ook anders?

Het enige waar ik absolute zeggenschap over wilde was het mee te nemen leesvoer en toch... ja je raadt het al, een beetje handwerken....

Omdat het met ienie mienie stapjes vooruit gaat met mijn schouder begint het handwerken soms ook weer een beetje te kriebelen..... Niet dat ik me al weer hele avonden of middagen zie handwerken, o, nee. Kwartiertje, dan is het weer gebeurd voor een dagdeel.

Maar toch heb ik het gevoel weer een beetje in de race te komen wat dat betreft.

We hadden dus een huisje geboekt in Zeeland... Heerlijk langs de zee... veel, heeeel veel, wind om je oren, water... golven.... schuimkoppen.... en zand! En ook nog wel een beetje zon af en toe! 

En weet je wat we ook nog gedaan hebben? Jaha.... eindelijk!

Ik had altijd al de wens om eens bij Jeanet te kijken! Ik volg haar blog al bijna net zo lang als ik blogland heb ontdekt. En weet je... ik heb de Zeeuwse meebreideken gezien en gevoeld en bewonderd! Ik heb deze gezien en gevoeld en bewonderd!

Maar voor deze ben ik echt door de knieën gegaan. Zo zacht... zo heerlijk... Als je hem om je schouders mikt is het gewoon of het een stukje van jezelf wordt.... Inmiddels is hij bijna klaar. Ik geloof dat Jeanet alleen de kwastjes er nog aan wilde maken.... Jammer, jammer, jammer dat mijn kleur er niet bij was. Maar ik heb beloofd Jeanet te mailen en dan weet ik zeker dat ze het op gaat sturen! Maar..... er zijn zo veel kleuren.... ik moet er nog eens goed over nadenken. Kan ik rustig doen want ik zie me voorlopig nog niet zo'n groot project starten....

Tof mens trouwens, hoewel ze haar dag/week niet had. Ze voelde (daarover heeft ze ook geblogd) zich niet fit. En zo jammer dat ik niet een dag later kwam! Dan had ik eindelijk eens een hele serie van het door haar zo veelvuldig aangeprezen garen van Unicat kunnen bewonderen....

Weet je, het is een klein winkeltje, echt nog kleiner dan ik me had voorgesteld, maar echt super veel verscheidenheid in garens! 

Op fietsafstand was deze uitzichttoren... En ja, ik ben er zelfs op geweest! Vraag niet hoe, maar het was de moeite waard!

Op het fietspad en er naast liepen diverse paardjes... Het gaf echt een vakantie-gevoel!

En dan vandaag de werkelijkheid weer.... bezoekje aan fysio, manlief weer naar het werk, zoon naar zijn schriftelijk examen (oei oei.... hij heeft bitter weinig voorbereiding gedaan de afgelopen week...) en dochter weer naar school.

Heerlijk een morgen voor mezelf.

Ik heb genoten....  zonder koekje hoor... Afgelopen week al genoeg calorieën binnen gekregen....