Ondanks alles zet ik af en toe nog een steekje...
Ik heb het idee dat mijn moeder het lekker rustig vindt als ik bij haar in de buurt zit te borduren.
Gelukkig is de kuur wel aangeslagen, de huisarts constateerde dat er vooruitgang in zat.
Inmiddels zijn we ook in het ziekenhuis geweest... We hebben ons verhaal kunnen doen, er zijn foto's gemaakt, bloed geprikt, en naar mama's heup gekeken.
Vanmorgen om 8:00 uur moesten we er al weer zijn voor een CT-scan. Dat viel niet mee voor haar. Al met al duurde die scan maar 10 minuten maar mam wilde toen het net klaar was gaan vragen hoe lang ze nog op dat plankje moest blijven liggen. Ze had zo veel pijn....
Tja, die pijn dat wordt nog niet minder.... Dat is heel vervelend. Ook krijgt ze last van 'doorzitten', daarvoor hebben we nu (anti-decubitus)zalf gekregen. Nu maar hopen dat deze helpt.
Goed, dat was in vogelvlucht dan weer even het nieuws van het thuisfront...
Ik zal jullie nu laten zien hoe ver ik met mijn Delfts Bruin ben gekomen...
Ik heb besloten om er geen lijstje omheen te doen, maar dit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten