woensdag 31 december 2014

Oudejaar...

Vol gedachten.....
Afscheid nemen van.....
Weemoedig.....

Dat zijn zo'n beetje mijn sleutelwoorden deze dagen.....

Eigenlijk heb ik ook nergens zin in.

Het is hier in het oosten eigenlijk traditie om op oudejaar 'teufelkesawond' (tafeltjesavond) te houden. Nu ben ik natuurlijk van origine geen oosterling, maar ben aardig geïntegreerd... Dus ook wij doen aan tafeltjesavond.
Wat dat inhoudt? (zie ook deze link)
Vroeger waren de mensen blij als ze een keer een stukje vlees bij het eten hadden. Dat kwam echt niet elke dag voor, misschien 1x per week... Al weken van te voren werd er 'geschranst' om toch vooral met oudejaar iets bijzonders op tafel te hebben... De hele -oudejaars-dag werd er gebakken en gekookt.... en na de kerkdienst werd er de hele avond aan tafel gezeten onder het genot van eten en drinken... Vooral het vlees was erg belangrijk!
Het was dan ook erg gezellig om met familie die avond door te brengen en zo het 'oude jaar uit te zitten'....

Nu is onze tafeltjesavond wel iets anders... hoewel ook ik een paar soorten vlees braad, maar bij ons is het ook traditie dat er aardappeltjes gebakken worden, stoofpeertjes op tafel staan, wijntje er bij, en vooral ijs na! 
En ik, grote liefhebber van ijs, vind dat altijd een hoogtepunt! En weet je wat zo lekker is? Ijs met vruchten, klaargemaakt volgens eigen recept. Nou ja, eigen... in principe komt het van mijn oma. Alleen deed zij het dan met inmaakvruchten die ze 's zomers uit eigen tuin haalde en dan weckte voor oudejaar! Tja, dat lukt mij niet, dus doe ik het met 'nep-vers-fruit'....

Wat heb je nodig?
-1 flesje zwarte bessensap
-doosje vers diepvriesfruit (of twee)
-allesbinder
-suiker

Het flesje zwarte bessensap doe je in de pan, vul hem half met water, goed schudden zodat alle sappen 'los' komen, voeg dat er bij. Naar behoefte suiker (en een zakje vanillesuiker voor het aroma), koken, binden met allesbinder tot gewenste dikte.
Haal de pan van het vuur en roer er de -bevroren-  vruchten door...
De volgende dag is het heerlijk om te consumeren, over ijs, vla, yoghurt.... wat je maar wilt!
Nu staat het heerlijk af te koelen (hoewel dat heel snel gaat met bevroren vruchten hoor)!

En in de oven staan 2 cakes voor morgen! Heerlijk bij de nieuwjaarskoffie! (ook al traditie)
Ik hoop dat jullie allemaal een goede jaarwisseling hebben en wens jullie voor 2015 alle goeds toe!

maandag 29 december 2014

Babydeken

Hoe groot de tegenstelling van dood en leven is onder-vonden wij binnen onze familie...
Terwijl we net onze lieve moeder hebben begraven, wordt een paar dagen later haar eerste achterkleinkind geboren.....

2e kerstdag zijn we even wezen kijken.....

Heel lief is zo'n klein mensje..... maar hoe bitter voelt het dat mama het niet meer mee kan maken.... Ze verheugde zich er zo op!

Afgelopen zomer begon ik aan een babydeken..... ik schreef een gedeelte van het patroon uit in dit (klik) blogbericht....

De deken heeft al heel wat afgereisd..... 
Afgelopen zomervakantie ging die mee en haakte ik er lekker aan verder op lange -saaie- autoritten...

Toen het project dan -eindelijk-  af was moest het toch wel eerst gewassen....







Uiteindelijk werd het dit pakketje....

70 bij 110 cm (excl. rand)
De rand heeftme nog hoofdbrekens genoeg gekost.... Er ging bovendien veel meer garen in zitten dan ik op het eerste gezicht dacht.... 3 bollen gingen op 2 meter na schoon op!!


Ik gebruikte dus de V-steek half dubbel afgewisseld met de kruissteek. Dat maakte er al met al een vrij klassiek geheel van. 
Precies zoals de prille moeder leuk vindt!


Als extraatje deed ik er nog een klein 'envelopje' bij met een wikkel van het garen. Dat is altijd makkelijk om te kunnen kijken hoe het ook al weer gewassen kan worden. Expres met een envelopje van het patroontje, zodat wanneer dit in een laatje ergens achterin terecht komt en het later eens gevonden wordt er niet gedacht hoeft te worden: waar is deze wikkel nu weer van?? Nee, ik neem aan dat het dekentje dan wel genoeg bekend is om het via het envelopje te herkennen... De kersverse moeder een beetje kennende gaat dit helemaal goedkomen!




dinsdag 23 december 2014

Baktus

Tijdens de vele uren die ik aan mijn moeders bed heb doorgebracht heb ik een baktus gebreid. Ik zocht iets wat ik zonder nadenken kon doen... Mijn gedachten cirkelden tenslotte maar om 1 ding.... Maar mijn handen moesten bezig zijn....

Het patroon vond ik hier. Ook Janet van 'Blij dat ik brei' heeft er diverse blogjes over geschreven. Leuk om eens op haar blog rond te neuzen.
De kwaliteit van de foto's laat met dit donkere weer een beetje te wensen over....
Aan de rechte kant haakte ik een rand van vasten
en aan de andere kant eerst een rij vasten, daarna wat boogjes met stokjes.

Gisteravond heb ik 'm al lekker omgehad. Heerlijk warm!

Deze dagen voor kerst ervaar ik als heel moeilijk.... Zo stil, zo leeg, zo ontzettend moeilijk....


donderdag 18 december 2014

High tea

Al weken zweeft het woord 'high tea' hier door het huis...
Al weken vind ik briefjes met 'aantekeningen'.....
Onze dochter leek het leuk een high tea in de klas te organiseren.
Daarom nam ze het voortouw om iedereen te activeren iets daarvoor te doen....
Hele lijsten dwarrelden door kamer, keuken en slaapkamer....
Tja, als je in een klas met 32 kinderen zit en je wilt eigenlijk graag dat iedereen iets daarvoor doet of meeneemt, dan kost dat organisatietalent. Nu geloof ik dat onze dochter daar aardig mee 'begaafd' is. (men neme mijn Nederlands met een korreltje zout)
Ze is in haar element als ze dingen kan organiseren en vooral delegeren!
"Mam, maar ik moet óók iets doen hoor! Iets eetbaars! En niet iets van kant en klaar chocola of zo. Moet je kijken wat er op staat: chocola, stroopwafels, speculaas, cake... Is dat nou wel Engels genoeg?"
Pfft.... en zulke vragen allemaal als je hoofd er absoluut niet naar staat! 
Maar ik had beloofd een steentje bij te dragen, en dan het liefst iets 'high tea's'....
Gisteravond toen ze naar bed ging kwam de dringende vraag wat ik had bedacht of gemaakt voor de high tea van morgen....
Oeps....
In deze dagen van rouw stond mijn hoofd toch niet naar zoiets?
Maar omdat ik vond dat ik best iets kon doen -als soort goedmakertje voor de vele afwezigheid, zowel lichamelijk als geestelijk in de afgelopen periode- bedacht ik dat ik dan maar scones moest maken.

Vanmorgen vroeg ik hoe laat dat feest begon. Nou, vanmiddag pas hoor mam, dus u kunt nog de hele morgen wat maken....
Laat ik nou net vanmorgen een afspraak hebben!
Maar goed, even een receptje
 gegoogeld en gekeken hoe ingewikkeld het was. Nou, dat viel alles mee!



Om half 12 begonnen met de voorbereidingen en tussen de middag hebben we met elkaar gezellig scones gebakken!!



Nog snel een pot jam erbij
(slagroom stond op het lijstje van een ander kind) en ik denk dat ze lekker zullen smullen.

En eigenlijk was het best een goede afleiding even....

woensdag 10 december 2014

Mijn moeder

... is zaterdag heel hard achteruit gegaan.
Na een spannend weekend van hopen en vrezen is ze maandag aan het eind van de middag overleden.....
Gelukkig waren wij als kinderen er continue voor haar en is ze -met uitzondering van onze Nieuw Zeelandse zus- in ons bijzijn heengegaan.....

Ze is nu daar waar geen pijn en verdriet meer zal zijn!
Maar ons verdriet is immens groot!

Tot later! (hoop ik)

donderdag 4 december 2014

Eindelijk af!

In dit en dit bericht ging het over kleding voor mijn dochter...
Ze moest daar een soort sjaaltje bij....
Het heeft lang geduurd, maar vanmorgen heb ik het toch maar afgemaakt.
Kwestie van nog een klein halfuurtje werk...
Hoe dom kun je zijn om iets zo lang te laten liggen....
Bij gebrek aan een paspop maar even een kussen gebruikt....

Ik gebruikte garen van drops en haakte op naald 6.
Eerst een raster gehaakt, toen 1 bol rose aan een ketting gehaakt, deze er door geweven, aan elkaar gehaakt, draadjes afgewerkt en.... klaar!

Vanmiddag zal ze 'm denk ik direct om doen... Ze heeft net vandaag het setje aan en vroeg vanmorgen al waar dat sjaaltje toch bleef....

Was een heerlijk afmaakklusje om ondertussen mijn gedachten over mijn moeder te laten gaan....

Later deze middag hopen we er met het hele gezin naar toe te gaan.... Ik wil toch wel graag dat mijn kinderen 'afscheid van oma' kunnen nemen... Nu is ze nog redelijk helder...


maandag 1 december 2014

Wat eten we?

In deze hectische tijd schiet het fatsoenlijk eten koken er wel eens bij in.... Gelukkig heeft mijn gezin er veel begrip voor.
Vaak staan er 'snel klaar' recepten op het menu, of soms zelfs wel eens (wat eigenlijk helemaal tegen mijn principe is) een opwarm-maaltijd van de supermarkt....
En wat dachten jullie van de frituur? Of het opwarmen van een pizza? O, o, niet echt vitaminerijk.... Maar dat hopen we t.z.t. wel weer in evenwicht te krijgen.
Mijn moeder staat nu bovenaan! En eigenlijk moet ik zeggen dat het iedere dag een klein stapje achteruit gaat.... Het eten smaakt haar niet meer, en vaak komt alles er na een paar uur weer uit....

Vandaag was ik thuis.

Klets... de achterdeur slaat dicht... 
Boems boems, een paar grote stappen door de keuken...
"Mam...... mahammmm.... waar ben je?"
Standaard vraag als kinderen thuiskomen....

De volgende standaard vraag is: "Wat eten we vandaag?"
"Als we aardappels eten wil ik wèl lekker eten hoor"...
Uiteraard. Heb ik ooit iets op tafel gezet wat niet te eten was???
Ja, maar wat u lekker vindt (lees: gezond) hoeven wij nog niet lekker te vinden...

Vandaag kon het aller goedkeuring wegdragen....

Ik weet dat vele mensen spruitjes niet lekker vinden. Hier in huis gelukkig wèl....
Spruitjes kook ik dan ook altijd kort, met een klodder mosterd in het water... Daarbij komen dan gebakken uienringen (die ik lekker bestrooi met kerriepoeder) en een paar spekblokjes....
Heerlijk!!!

En als extra vlees was er nog rollade van een paar dagen geleden.... Het was de bedoeling dat deze versneden zou worden voor op brood, maar op de een of andere manier is dat niet gebeurd. 
Nou, ook lekker als extraatje, toch?

woensdag 26 november 2014

Thuis

Allereerst weer heel veel dank voor jullie steun via mijn blog!!
Dat doet echt goed weet je!

Mama is gister thuisgekomen in haar eigen huis om aan de laatste fase te beginnen.... Hoe moeilijk dit te accepteren en er naast te staan en zo weinig te kunnen!
De pijn van doorliggen wordt steeds erger....
Afgelopen nacht heeft ze een zware nacht gehad, ik denk ook mede door de reis... Veel pijn en erg benauwd.... gewoon happen naar lucht... Zo zielig!
Nog maar hopen dat dit iets af mag zakken en dat ze nog een beetje van het thuis zijn kan 'genieten'.... Wij hopen haar met al onze liefde te omringen. Gelukkig is er non-stop verzorging voor haar! Zelf zouden we dit niet kunnen. En trouwens, het klinkt misschien raar, maar we willen ook een beetje 'kind' blijven en niet alleen op verzorging toegespitst zijn... Daar zijn ervaringsdeskundigen voor! Daarvan maken we dan ook dankbaar gebruik!
We hebben een blokrooster gemaakt waarop haar dierbaren elkaar zullen aflossen en zo ook nog kunnen proberen om iets in hun eigen leefomgeving te kunnen acclimatiseren.... Het is zo belangrijk dat we het volhouden!
We bidden voortdurend om kracht daarvoor!

Vandaag ben ik thuis!
Dochterlief was een beetje gepikeerd dat ik vergeten was dat ze vanmiddag een feestje heeft.... Normaal fabriek ik wat in elkaar... Deze keer totaal niet aan gedacht...
Maar niet getreurd... er ligt altijd wel een restje wol waar ik nog iets mee kan!
Snel snel, want ik moet zo weg.
O, nee hè, wil ze er ook nog foto's van maken.... Schiet nou ohop...

Het is een simpel iets, maar het geeft leuk weg. Ze was er in ieder geval tevreden mee. Dus is moeders dat ook!
Hoe ik dit gedaan heb?
Gewoon magische ring.
toer 1: 10 stokjes, sluiten met halve vaste
toer 2: in elk stokje 2 stokjes, sluiten met halve vaste
toer 3: in elk stokje 2 stokjes, sluiten met halve vaste
toer 4: 1 stokje op elk stokje, sluiten met halve vaste
toer 5: 1 stokje op elk stokje, sluiten met halve vaste
Afhechten, draadjes wegwerken.
Haak een ketting van 50 losse, deze 'weef' je door het haakwerk.
Geld (of iets anders kleins) er in doen, touwtje aantrekken, stik er op, iets in fatsoen vormen en..... klaar is Kees!!

Hier nog even de foto's





 En weet je.... al met al was het binnen een half uurtje gepiept! Dus eigenlijk weer een 'snel snel-patroon'...



zaterdag 22 november 2014

Ziekenhuisuurtjes (3)

Vele uren breng ik naast het bed van mama door...
Vaak houd ik haar hand vast en lees ik voor haar uit de Bijbel... Zomaar openslaan en lezen wat je ziet... Niet speciaal zoeken, dat kan ik niet... Soms merk ik dat mama er echt wat aan heeft... Dan knikt ze, of zegt: zo is het!

Ze mocht deze week niet naar huis... Ze kreeg long-ontsteking... Hoge koorts... Antibiotica die aan lijkt te slaan..
Misschien komende week nog naar huis..
We weten het niet...
Misschien moet ze ook wel blijven...
Ik probeer het te accepteren...
We weten dat het niet heel lang meer kan/zal/mag duren...
We mogen komen en gaan wanneer we dat willen...

Vaak heb ik mijn haakwerk bij me....
Deze vierkantjes van de ScheepjesCal zijn er inmiddels bijgekomen



Het is al een aardige collectie geworden....
Maar dit is niet echt wat ik kies of wil... Het is zomaar tijdverdrijf zullen we maar zeggen. 

Het leek me wel wat om er ook nog wat van katoen te maken....
Bij de kleurkeuze heb ik me laten leiden door mijn moeder.... Ze houdt zo van deze kleur... Telkens als ik met het katoen aan het haken ben pakt ze het bolletje dat op haar bed ligt en laat die door haar handen gaan.... Zo'n mooie glans, zegt ze dan. Om later weer te zeggen dat het zo'n mooie kleur is... Het brengt me in tranen... maar ik ga door. Gewoon om maar wat te doen te hebben. Wat het ooit nog tot eindresultaat zal hebben weet ik niet. Nu moeten mijn handen bezig zijn, als ze niet gevouwen zijn voor gebed. Als ik haak, smeek ik ook... Of mama's lijden niet te zwaar hoeft te worden... Soms kom ik niet verder dan: "Heere, help"..... Maar heb ook vaak het idee dat het niet verder komt dat de ziekenhuiskamer waar we zijn....




Het is allemaal dezelfde kleur... zalm-oudroze of zoiets... Weet niet goed... beetje poederkleur... Maar mama vindt het zo mooi.... Geeft wel een dubbel gevoel af en toe....

maandag 17 november 2014

Grote zorgen.....

De zorgen rondom mijn moeder worden heel erg groot....
We hebben te horen gekregen dat het weefsel wat uit de longen gehaald is overeenkomt met uitzaaiingen van kraakbeenkanker....
4 jaar geleden is mijn vader, na een ziekbed van een half jaar, overleden aan kraakbeenkanker...
Als je even googeld op onder andere deze kankersite kan iedereen zien dat er (gezien de uitzaaiingen die mama al heeft) geen kans op genezing is.... Zie ook hier
Jullie begrijpen dan vast wel hoe wij ons voelen en hoe bang wij zijn onze liefste moeder te moeten verliezen.....
Woensdag zal er nog een PET-scan worden gemaakt. Hierop kan worden gelokaliseerd waar de haard/haarden zich bevinden....
Daarna gaat mama naar huis...
Haar eigen huis....
Daar wil ze het liefste zijn...
Wij zullen haar daar met alle liefde en zorg (met behulp van natuurlijk) omringen en proberen haar lijden te verlichten....
Ik kan niet anders dan letterlijk  en figuurlijk zuchten.....

donderdag 13 november 2014

Spin

Gister had ik een 'thuisdag' zoals ik dat tegenwoordig maar noem....
Thuisdag betekent: niet naar mama gaan.
Thuisdag betekent: denken, proberen te relativeren, proberen te ontladen, proberen te ontspannen, proberen die gedachten een poosje een andere wending te geven, proberen er toch in ieder geval een beetje te zijn voor het gezin, proberen de aandacht ook aan hen te geven, proberen te.... vul zelf maar in.
Ik denk dat iedereen dat voor zichzelf wel kan invullen...
En ik denk dat zulke dagen, vooral in moeilijke en zware perioden, ook erg belangrijk zijn. Hoewel je soms zelf niet echt het idee hebt dat dit belangrijk is! Je bent hier en je wilt daar zijn... Tenminste, zo voel ik het.... Als ik thuis ben wil ik naar mama. Als ik bij mama ben denk ik dat ik mijn gezin te kort doe.... Zo heen en weer geslingerd te worden tussen twee werelden....
Het is moeilijk te verwoorden, maar ik denk dat velen onder ons het wel begrijpen...

Op zo'n thuisdag als gister zat ik wat te mijmeren over het leven... Hoe kort het eigenlijk maar is en hoe vergankelijk wij zijn.... Er staat in mijn Bijbel: .... hoe vergankelijk ik zij... een handbreed is mijn tijd gesteld...
Als je daar over na gaat denken en dan ook eens werkelijk naar je handen kijkt en de vergelijking doortrekt, ja dan is het echt maar kort.... Of we nu 50, 60, of 70 jaar zijn...

Maar goed, ik kon dus niet de hele dag in een hoekje gaan zitten. Toen ik door mijn ramen naar buiten keek zag ik in eens dat er niet meer van buiten naar binnen gekeken kon worden, dus.... emmer voor de dag gehaald en trapje met zeembenodigdheden, en hup, naar buiten. Het was 's morgens hier  nog zulk heerlijk rustig herfstweer... Ik weet eigenlijk niet meer of de zon -zoals nu hier- scheen, maar ik vond dat de natuur rust uitstraalde. Deze rust is ook een beetje over mij gekomen.... Net of je soms een soort eenheid met de natuur wordt.... Het klinkt verheven, maar ik weet het niet anders te omschrijven.

Op mijn zeemtocht langs het huis kwam ik van allerlei tegen... Een vallend blad.... herfst... kortstondigheid van het leven... 
Maar ook diverse spinnenwebben.....
Helaas heb ik er geen foto van gemaakt, dus laat ik er een van internet zien die er best veel op lijkt



Zo mooi... hij zat in de hoek van het raam....
Nu ben ik absoluut niet 'spin-minded'... ik ben er niet bang voor, loop er niet voor weg, maar vriendjes ben ik er ook niet mee!

Toch gingen mijn gedachten verder over de spin.... Dat web, dat zo mooi en kunstig is gemaakt door zo'n klein en nietig beestje....
Ik heb eens even rondgesnuffeld op het net en vond het volgende.... Ik wil dat toch even met jullie delen:
Spinnen gegoogled op Wikipedia:
"Spinnen zijn er in diverse vormen, kleuren en maten. 
De meeste spinnen blijven klein en hebben een lichaamslengte -exclusief poten- van ongeveer een centimeter. De kleinste spinnensoorten worden niet langer dan één millimeter. De grootste soorten kunnen een spanwijdte van de poten hebben van meer dan 25 centimeter.
In België en Nederland leven bijna 700 verschillende soorten spinnen. Een aantal spinnen komt zeer algemeen voor en is bij het grote publiek bekend. Voorbeelden zijn de huisspin en de trilspin die in huizen leven en in tuinen komt de kruisspin algemeen voor. Sommige spinnen zijn echter zeldzaam en worden door wetgeving beschermd, een voorbeeld is de lentevuurspin."
Op deze site vind je 'weetjes' over het verjagen van spinnen in huis. De aanvangstekst vond ik wel grappigHeel wat mensen, vooral van het vrouwelijke geslacht, zijn bang voor spinnen

Vind je het leuk om eens te zien hoe een web gemaakt wordt? Kijk dan eens hier
Ook heb ik nog even gegoogeld op Spinnenweb (Wikipedia):

"Een spinnenweb is een door spinnen gemaakte constructie bestaande uit spinsel dat dient als vangnet voor vliegende of springende prooien. Een spinnenweb is zeer licht maar erg stevig, de draden zijn zo dun dat ze niet worden opgemerkt door vliegende insecten. Spinnen die een spinnenweb maken vangen vooral vliegen en muggen, vliegende kevers als lieveheersbeestjes en net- en grootvleugeligen. De vorm en positie van het web hangt samen met de prooikeuze van de spin"

Zo zie je maar weer dat het soms best leuk is om ramen te zemen. Zei zij die een afschuwelijke hekel aan huishoudelijke klussen heeft! En als je daarna nog eens even op internet aan het zoeken gaat over de dingen die je tegenkwam, dan is het nog leerzaam ook!!
Maar toch zou ik wel willen dat ze dit bordje konden lezen/zien.....

zaterdag 8 november 2014

Ziekenhuisuurtjes (2)

Gister heb ik weer de hele dag bij mama gezeten....
Donderdagavond kreeg ik een telefoontje van de chirurg dat hij haar vrijdag ging opereren aan haar laatst gebroken heup. Dat zou een soort noodoperatie worden om haar pijn te verlichten.
Operatie kon plaatsvinden vanaf 9 uur...
Dus was ik om 8 uur bij mama om haar nog even te zien, te voelen, te knuffelen en moed in te spreken.
Wat echter gebeurde......
Wachten.
Wachten.
Wachten.
Moeder bleek op de lijst te staan om 6 uur!!!!
Uiteindelijk is ze om 3 uur geholpen.
Tijdens deze operatie is de oude kop verwijderd en is er een prothese geplaatst. De arts vond dat het er rustig uitzag rondom deze kant van de heup zodat hij het verantwoord achtte om gelijk een prothese te plaatsen. Dit was in eerste instantie niet de bedoeling, maar gelukkig dat het zo is gegaan. Nu hoeft die kant waarschijnlijk niet meer geopereerd.
Hopen dat het mag helpen.
Het blijft natuurlijk spannend, ook al omdat we nog op diverse uitslagen wachten. Deze zullen in de loop van de komende week binnenkomen en besproken gaan worden....
Erg spannend dus!

Een tijdje terug zag ik over een Scheepjes-Cal waarbij er vierkantjes gehaakt werden. Telkens 6 stuks. Nu wilde ik toch wat te doen hebben en heb een bol Stylecraft in mijn tas gestopt, een aantal patroontjes uitgeprint en ben aan het haken gegaan....
Dit was de oogst gisteravond:
Het ziet er nog niet zo super uit. Een beetje rommelig zal ik maar zeggen.
Ik weet ook nog niet wat ik er überhaupt mee ga doen, maar het verzet de zinnen zullen we maar zeggen.... Het moet natuurlijk ook nog geblockt worden....
Ik heb gewoon de eerste drie patroontjes gehaakt volgens de beschrijving....




Ik vond het 2e blok erg leuk, maar vreselijk bobbelig.... Maar dat kan natuurlijk komen omdat ik het van acryl haak... (op naald 4,5)
Van katoen zal het resultaat absoluut beter zijn. Maar ik doe het eigenlijk alleen maar om bezig te zijn.....

Dank jullie wel voor alle lieve en meelevende reacties steeds.. Het doet me zo goed!!
En ik vraag jullie nogmaals: blijf voor ons bidden, of op een andere manier aan ons denken!
Ik ben dus zelf wel gelovig, maar moet bekennen dat mijn geloof op dit moment maar erg klein is. En dat is natuurlijk geen voorbeeld voor niet-gelovige mensen, maar ik denk wel dat daar bij een ieder begrip voor is.
Nogmaals heel veel dank!!
Als jullie hier waren knuffelde ik jullie stuk voor stuk!!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Meest bekeken in dit blog.....(Top 5)