dinsdag 30 juni 2015

Zestien.....

Zestien jaar terug kreeg ik zo'n lief klein hummeltje...
Nou ja, krijgen... voor dat hij er was moest ik wel even een aantal uur heel hard werken! Maar zodra hij er was vergat je dat.
Zestien jaar...
Waar zijn ze gebleven?
Voorbij gegleden... voorbij gesneld....
En wat is er in die tijd veel gebeurd!
Zestien jaar terug kwamen mijn ouders en schoonouders vol trots naar hun kleinzoon kijken.
En nu? Nu heb ik alleen nog een schoonmoeder....
Maar er zijn ook mooie momenten om op terug te kijken...
Het eerste lachje...
De eerste stapjes...
De eerste keer op de fiets....
De eerste keer naar peuterzaal....
De eerste ruzietjes....
Dat kunnen jullie op deze foto zien....

Op peuterzaal maakte hij deze voor mijn verjaardag. Het 'lieve' is al eens doorgestreept.... Maar het staat er nog wel! Het hangt altijd nog aan mijn keukenkastje... En op sommige momenten kijk ik met een glimlach naar die krassen door 'lieve'... Ik zou ook iets voor hem kunnen maken en af en toe dat 'lieve' ook wel eens door willen strepen. Maar toch.... het is en blijft een lieve zoon!
De eerste keer naar basisonderwijs....
De eerste vis gevangen...
De eerste keer naar het voortgezet....
Allemaal momenten die je toch stil kunnen zetten bij het leven van je kind.
Want al is het nu een grote lummel die moet bukken als hij een kus van z'n moeder wil hebben, het is en blijft je kind.
Het kind waar je zorgen om hebt... het kind dat verdriet kent... het kind dat probleempjes heeft...
Het kind dat ook tegenslagen heeft.... 
Tenslotte moet hij het examenjaar weer overdoen....
Maar vandaag is het een heerlijke zomerse dag!
Die vieren we.
Want we zijn wel dankbaar voor deze dag.
Hij mag er zijn en gelukkig in goede gezondheid...
Hij mag deze dag nog met zijn familie en vrienden vieren...
Het is toch om dankbaar voor te zijn!
Deze schaal bowl heb ik dan ook met heel veel liefde gemaakt. En bij elk stukje fruit dat versneden werd heb ik aan hem gedacht... De jaren overdacht... en gebeden of het goed mag gaan in zijn verdere leven!

donderdag 25 juni 2015

Vlekje ?

In dit bericht liet ik jullie zien dat er een vlek op mijn 'proef DJ' zat.
Ik had het al met diverse middeltjes geprobeerd, maar het hielp niet. Nu moet ik er ook bij zeggen dat ik niet goed durfde, bang dat ik het hele gedoe bedierf. En dat vond ik nu ook weer jammer van mijn werk... Tenslotte borduur ik met heel veel plezier aan mijn proefje...
Ik weet dat ik haar ga maken, maar nog niet wanneer ik daarmee zal gaan starten...
Het bedenken van passende kleuren is ook al zo leuk, maar moeilijk.... En dat borrelt nog wel even lekker daar in mijn bovenkamer, wees gerust!
Nu heb ik een heel lieve buurvrouw, en zij heeft de vlek behandeld; zien jullie de vlek nog?
Ja, als je goed kijkt is er nog iets van te zien, maar ik vind het nu niet echt storend meer... Het is niet meer zo dat ik denk: voor die vlek moet ik stoppen. Nee, ik durf er nu wel een dicht vlakje overheen te borduren....
Inmiddels ben ik al weer iets verder... Ik vind het toch leuk! Gewoon, die afgebakende vierkantjes, dat heeft toch zijn bekoring voor mij... En ik moet toegeven... er zit een foutje in! 2e rij 1e blok links klopt eigenlijk niet.... Was te dicht bij de rand begonnen... Zag het pas toen het 'kruis' niet klopte... Heb er mijn eigen draai maar aan gegeven. Maar wel in mijn achterhoofd een 'aantekening': denk bij de echte er aan dat je ALTIJD op de juiste rij begint te borduren!
En hier nog even over de stoel showen....
De belichting is niet helemaal perfect, maar ach... ik was gewoon blij dat de vlek weg was en dat wilde ik even delen....

dinsdag 23 juni 2015

Zon ???

Kunnen jullie met dit weer ook zo naar een straaltje zon verlangen?
Ik wel...
Ik word er gewoon depri van.... nog meer dan ik al was....
Maar voor mijn moestuintje is dit weer wel heel goed.
Zie eens hoe het allemaal groeit?
Ik kan niet wachten tot we uit de tuin kunnen eten!
Taj... en die vuurkorf staat daar ook maar te wachten op betere tijden.... Pffft.... laat de zomer maar komen!

vrijdag 19 juni 2015

Een beetje van dit en een beetje van dat....

Voor mijn gevoel is het even geleden dat ik een blogje heb geschreven.
Ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er ook niet veel zin in. 
Te veel andere dingen...
Te veel gedachten....
Te veel .....
Er gaan dagen voorbij dat ik geen computer aankijk!
Dus mensen: sorry als jullie normaal bijna altijd reactie van me krijgen en nu niet. Het ontbreekt me gewoon aan energie.
Maar omdat jullie altijd massaal meeleven wil ik toch even iets laten 'horen'...

Wat vinden jullie van deze roos? Toen we vorige week bij ons ouderlijk huis waren viel het zo op dat hij zo mooi en uitbundig rondom de pergola bloeide....
Wat zou mama hiervan genoten hebben. Ze kon toch zo genieten van haar tuintje...
Als het maar even kon zocht ze een plekje in de zon op om toch maar even koffie te kunnen drinken....
Het huis is verkocht, dus zijn we nu heel erg druk om de laatste dingen er uit te halen en een plekje te geven.... We hadden er nog een aantal meubels in laten staan maar ja... die moeten er nu wel uit.
En ze moesten ook nog eens een reis van 160 km maken... (een gedeelte dan hoor,)
Nu staat de eethoek met salontafel bij mij... Soms geeft het erg veel emoties, soms kan ik met een glimlach over de meubels heen strijken en denken: mam, als u het wist geloof ik dat u er ook nog blij mee zou zijn dat het hier stond...

Verder zette ik nog wat steekjes op mijn 'proef-DJ'. Het heeft grote vorderingen gemaakt tijdens de voorbereiding herexamen natuurkunde .....
Zo opgevouwen past ze nog precies in het bakje....
Ik denk dat ik er nog 1 rij omheen borduur. Niet omdat dat ik twijfel OF ik aan dit project ga beginnen (alleen twijfel ik nog over WANNEER ik aan dit project ga beginnen) maar gewoon omdat het dan een leuker formaat heeft om er iets mee te doen....
Verder haak ik nog af en toe een paar toeren aan mijn overzeese project.... Maar als ik zie hoe veel draadjes ik straks nog af te hechten heb zou ik het spontaan in de hoek gooien....

Het blijft een lekker patroontje.... 
Ik weet werkelijk niet hoe ik er aan ben gekomen, maar zo ziet het er uit: 
Voor de liefhebbers, maar weest gewaarschuwd: veeeeeeeeeeel draadjes afhechten hoor!



woensdag 10 juni 2015

Opgesnord uit de rommel....

Al een poosje begint het me te kriebelen als ik mooie borduurtjes voorbij zie komen.... En ik was van mening dat ik dat best wel weer eens een beetje kon oppakken... En ik wist dat ik tussen mijn chaos (in de kelder, waar alles nog steeds erg onordelijk door elkaar staat. je moet gewoon blind zoeken en grabbelen en dan hopen dat je hebt wat je zoekt...;-(...) nog een probeersel borduurwerk lag.
Momenteel zie ik 'haar' niet veel voorbijkomen, tenminste de geborduurde versie, maar in mijn bovenkamer wandelt ze nog vrolijk rond.
Hier liet ik jullie zien dat ik een probeersel van haar maakte om te kijken of ik het echt leuk vond en of ik het werkelijk op deze aïda ging borduren, àls het er van zou komen.......
Inmiddels ben ik een aantal steekjes verder en ik moet zeggen: oude liefde roest niet! Het is echt leuk om te doen! En ik weet nu dus wel dat deze op het lijstje blijft staan!
Kijk ze eens gezusterlijk naast elkaar liggen... de Nieuw Zeelandse en de Engelse (? ik geloof tenminste dat Jane een Engelin was...?)
Gister heb ik het weer opgezocht en een paar steekjes gedaan.
Het blokje dat op de foto niet af is, is inmiddels klaar... Het lokt en het roept maar.... Dan denk ik: ach 1 draadje, dan ga ik de was wel opvouwen...
Na de was denk ik: ach, 1 draadje, daarna ga ik de was wegpakken... 
En zo loop ik de hele dag om mijn proef-DJ heen te zwalken....

Maar kijk eens wat er in de kelder gebeurd is? Toen ik de lap uitvouwde zag ik tot mijn grote schrik en ontsteltenis een vlek!! Ik weet werkelijk niet wat het is en ik heb al voorzichtig geprobeerd het er uit te krijgen, maar het helpt niets....

Nu weet ik niet hoe groot ik mijn proef DJ ga maken, dus misschien ga ik wel tot de vlek, of anders moet ik er maar een heel dicht blokje op borduren....
Telkens kies ik gewoon willekeurig een blokje uit en ik blijf het echt leuk vinden. Al zal het wel ooit een tig-jaren plan gaan worden... Maar ik weet het zeker!!
Ooit ga ik de DJ maken, de grote, en dan helemaal!
Ik hoop dat ik jullie eens in een heel verre toekomst kan laten zien dat ie af is!!!



dinsdag 9 juni 2015

Kringloop

Regelmatig lees ik op blogs dat mensen kringloopgelukjes hebben... Nu hebben wij bij ons een kringloopwinkel waar je echt niets fatsoenlijks kunt vinden. Echt zo rommelig... Eigenlijk zou daar eens iemand goed aan de gang moeten gaan om er iets leuks van te maken. Vandaar ook dat ik een beetje anti kringloop ben geworden.
Hoewel er diverse voetstapjes naar de diverse kringloopwinkels staan... de afgelopen tijd was ik regelmatig bezoekster van deze zaken... Maar dan altijd via de achterdeur om er spullen te brengen! Je wilt niet weten wat er in een ouderlijk huis verzameld kan worden... en hoe vaak je het dilemma hebt: bewaren? weggooien? verkopen? kringloop? Gelukkig hebben we wat dat betreft nu 90% klaar.
Maar een poosje terug bezocht ik een kringloopwinkel 'ergens in de lande' en die was zo mooi en zo netjes! Echt, daar loop je voor je plezier.
En hoewel ik er veel gebracht heb de laatste tijd heb ik deze keer toch iets meegenomen. Ik ben er erg mee in mijn sas!
Kijk maar:
En het ziet er nog zo netjes uit! Kijk, dit is de binnenkant
 Het is echt oud, en ik heb vreselijk gelachen om deze gebreide onderbroek voor dames


 Je snapt niet hoe mensen die vroeger aandeden, om nog maar te zwijgen over het zelf breien van zo'n ding....
Deze omslagdoek daarentegen kan me wel heel erg bekoren....
Zelfs een patroonblad zat er bij!
Of deze kleedjes.....
Het is een heerlijk boek om door te bladeren....
En wie weet maak ik er ooit iets uit.
Ik vind het gewoon leuk om te hebben. En ach, een boek meer of minder maakt op een gegeven moment ook niet meer uit, toch?
En als jullie het blog van Corrie van 'Als ik thuis ben' goed bekijken zien jullie dat Corrie eenzelfde patroon voor haar brocante sjaal gebruikt heeft als ik in dit boek vond. Je ziet er een plaatje van in de rechtermarge van haar blog.
Hoe frappant! Want ik heb er ook nog een aantal vierkantjes van liggen die ik ooit nog eens tot placematjes wil gaan maken. Maar wanneer ik zin, tijd en puf heb om die dingen weer eens voor de draad te halen? I don't know.... Maar leuk vind ik ze nog steeds!

Kijk, en dit noem ik dus wel een kringloopgelukje. Maar dat overkomt me maar eens in de weet ik hoe veel jaar.....



maandag 8 juni 2015

Mammerklap

Weten jullie nog? De mammer-klap (ik vind het gewoon leuk om de klemTOON verkeerd te leggen bij dit ding...)
De mammerklap via Marjan van het blog 'Muziek en meer'(klik) waar ook ik aan meedeed?
Hij was wat later af dan die van de anderen, maar toch heb ik 'm afgemaakt. Hier liet ik jullie zien dat hij af was.
Maar ja, als iets af is wil dat nog niet zeggen dat het direct een bestemming heeft...
Het lapje lag keurig gestreken op een plekje war het telkens weer van moest verhuizen. Ik wilde het ook niet in het zicht hebben liggen, want het was nog absoluut niet afgewerkt....
Tot ik vorige week aan het grabbelen was in mijn lappen en toen een donkerrood stukje stof vond dat in eens een bestemming kreeg. Want ook had ik nog een soort lijstje gevonden waar ik ooit eens in een dolle bui van dacht dat ik zou gaan schilderen.... Het ding lag nog netjes in de platic verpakking te wachten op betere tijden....
De 'aankleding' verdient geen schoonheidsprijs, maar voorlopig ben ik er wel tevreden over. Het mag in ieder geval aan de muur hangen.
Nu heeft het nog geen goed plekje, maar als straks het huis van mijn moeder leeg moet, dan komt er toch een invasie deze kant op en moeten we toch aan het schuiven, passen en meten om alles weer een leuk plekje te geven. Dan komt dat vast helemaal goed!
Nu hangt het nog een beetje verdrongen achter onze computerkast, maar waarschijnlijk heeft deze kast ook zijn langste tijd in ons huis gehad, dus.... het moet maar even zo.


vrijdag 5 juni 2015

Zussen......

In dit bericht liet ik jullie zien dat ik een deken voor mijn zus had gehaakt...
Nu heb ik in het overzeese (Nieuw Zeeland) nog een zus wonen die wel de meeste tijd van het jaar mooi weer heeft, maar toch ook wel avonden op de veranda zit dat er een fris briesje van zee waait. Dan is het heerlijk om onder een plaid weg te kunnen kruipen.....
In dit bericht liet ik jullie de start voor een deken voor haar zien. Dat was toen we samen een paar dagen weg waren geweest.... Daarna is het in de bak blijven liggen..... af en toe kwam het er eens uit en haakte ik twee toertjes... Het patroontje heb ik echt uitgezocht voor haar.... Als ik er overheen kijk vind ik het net kabbelende golfjes.....


En zij woont aan de zee... met altijd de kabbelende golfjes.....
De kleuren heeft ze zelf uitgezocht... Maar degenen die mijn blog al langer volgen zullen dit al wel begrepen hebben.... Ik denk ook dat daarom dit project niet hard opschiet.
Maar nu heb ik hem weer 'voor de draad' gehaald. Het past eigenlijk ook precies in het kader van de creatieve kwartiertjes... Twee toeren past precies in dat tijdsbestek.

En eigenlijk heb ik er geen haast mee om hem af te maken. Als ik die schouder niet had gehad dan was het een ander verhaal geweest. Mijn zwager is nl in april 4 weken in Nederland geweest. Dan had ik hem graag aan hem meegegeven. Maar dat was helemaal 'nicht im frage' door mijn schouder. En nu hoorde ik van mijn zus dat haar dochter van plan is om volgend jaar een trip naar Nederland te maken.... Nou, mooi toch?
Maar kijk eens hoeveel draadjes is straks af te hechten heb......
En deze bollen moeten allemaal nog verwerkt worden.....

Ik ben dus nog wel even bezig.....


Het heerlijke aan dekens haken vind ik dat je het telkens weer even kunt oppakken... bijna gedachteloos verder kunt haken.... en ondertussen groeit je project toch...
Dit vind ik altijd een vorm van 'praten en breien' dat heel goed te combineren is!

Eigenlijk heb ik altijd wel zo'n project onder handen. Jullie ook?

dinsdag 2 juni 2015

Creatieve kwartiertjes-project

Toch valt het me nog mee hoeveel kwartiertjes je kunt pakken op een dag.... Het was in eerste instantie een kwartier per dagdeel. Maar het is nu al iets genuanceerder geworden; een kwartier tot 20 minuten (en dan kun je precies zo'n blokje afgehaakt hebben als het een beetje meezit) per keer. En daar moet dan wel een paar uur tussen zitten voor het volgende creatieve kwartiertje weer 'mag'....
Ik merk dat het ook kàn. Niet altijd, maar wel steeds vaker....
Ik ben er dankbaar voor.
Het stapeltje groeit gestaag.
En een goede kijker ziet ineens geel daar tussen door...
Klopt, kijk maar:
Met geel haak ik er een deken van..... Liever had ik een iets zachtere kleur geel gehad, maar helaas... Zeeman is niet zo heel erg uitgebreid in zijn kleuren.....
Ik heb er een soort schema van gemaakt hoe ik ze aan elkaar wil hebben.

En nu streep ik telkens af wat ik al gehaakt heb... En dan af en toe weer eens een paar blokken aan elkaar maken. Voor de verandering zullen we maar zeggen. Anders wordt het ook nog een saai project...
Het is de eerste keer dat ik blokken op deze manier aan elkaar maak en erg veel handigheid heb ik er nog niet in. Eigenlijk zou ik het logisch vinden om een rij te maken en dan aan de vorige rij vast te haken. Maar op de een of andere manier lukt met dat niet zonder 88.000 draadjes te hebben om straks af te hechten. En aangezien dat nu niet echt een hobby van me is......
Hierr nog even de kleurtjes bij elkaar.



maandag 1 juni 2015

Het verhaal van de pioenroos....

Vandaag werd ik blij bij het zien van deze knop.....
Al drie jaar wacht ik op een bloem in deze plant, en dan nu eindelijk zit er een knop in.
Ik kan niet wachten tot hij zijn blaadjes openvouwt....

Het doet mij denken aan vroeger thuis. Bij ons stond er ook een pioenroos in de tuin. De trots van mijn moeder. Ze wachtte ook altijd tot deze bloemen zich in hun glorie openden....
En ja, op een jaar waren er wel 6 bloemen! Iedereen die kwam moest toch vooral kijken naar de mooie pioenrozen! Ze waren ook prachtig!
Totdat..... een meisje uit de straat vond de bloemen kennelijk ook erg mooi. In een onbewaakt ogenblik plukte zij alle mooie bloemen eraf en gaf deze als boeketje aan 'buurvrouw'.....
"Kijk eens buurvrouw, ik heb mooie bloemen voor u geplukt"..... Mijn moeder vond dit natuurlijk helemaal niet leuk, maar heeft het kind met een snoepje beloond, plus een verhaaltje over bloemen plukken in andermans tuin..... Het kind is inmiddels zelf volwassen en moeder van een aantal koters. Een poosje geleden herinnerde ze mij aan dit voorval. "Ik ben het nooit vergeten" zei ze. Nou, wij ook niet. Telkens als ik ergens pioenrozen zie bloeien moet ik aan mijn moeder denken....
En nu heb ik er zelf één... Ik heb het verhaal erbij aan mijn gezin verteld....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Meest bekeken in dit blog.....(Top 5)