Werkelijk, ik ben gister vanaf 's morgens 11:00 uur tot 's middags kwart voor 5 achter de dokter aan het vangen geweest. Om 11 uur belde ik of de uitslag binnen was. Ja, die was binnen, de dokter zou er over terug bellen. Oké, wanneer kan ik dat telefoontje verwachten? Nou... tussen nu en 12 uur.
Fijn dacht ik, die spanning duurt dan niet zo lang meer.
Maar ja, het was kwart voor 2 en er had nog niemand gebeld. Ik was al even bang dat mijn telefoon geen verbinding kon maken..... Dus ik nog maar eens een telefoontje gepleegd.. Nee, er was van alles tussengekomen, de dokter had geen tijd gehad. En nu is hij tot 4 uur met het spreekuur bezig, maar hij belt u echt vandaag op!
Kwart voor 5 nog niks gehoord hè. Dus ik nog maar eens... want ja, 5 uur gaat het dicht en kun je alleen maar naar de huisartsenpost. Nee, echt, er is een ongelukje binnen gekomen, maar ik heb gezegd dat hij belt en dan doet hij dat ook.
Nou ja, wat kun je dan anders dan afwachten!
Ja, ja... kwart voor 6!!
Het blijkt dus zo te zijn dat er kalk in de pees van de schouder zit, wat zich daar niet helemaal happy voelt en dus gaat zitten rommelen. Dat gaat niet vanzelf over. Dat is door een orthopeed te behandelen. Hij gaat dan de kalk uit die pees halen, spoelen en antibacterie er in doen. Klinkt heel simpel, maar het lijkt mij nog geen pretje.
Alleen kwam er zo'n gemeen staartje achteraan:
Mevrouw, toch heb ik liever dat u eerst fysiotherapie gaat proberen.........
En zeg dan eens: nee, dat doe ik niet?
De pijn is momenteel draaglijk. Ik kan de paracetamol laten staan, maar ik voel met echt niet 100% mobiel hoor. Die arm wil gewoon niet mee. Die kan niets. Ja, een klein eindje heen en weer zwaaien. Maar vooral niet optillen.....
Dus nou ja, ik heb maar weer een fysio opgezocht en daar kan ik maandag al terecht.
Weet je, ik heb gewoon niet zulke hele blijvend goede ervaringen bij fysio, dus vandaar dat ik niet sta te springen hierover. Die behandeling lijkt me ook niks, maar ja, dan weet je wel dat de rommel die er niet hoort weggehaald wordt. En nu? Nu blijft dat gewoon in mijn lijf...
Oh ja, hoe je er aan komt?
Ach mevrouw, leeftijd! Tussen de 40 en 65 kan iedereen daar last van krijgen!
Tja.... deze week zijn de leeftijdcijfers net veranderd in 48.... Precies in de roos!
Maar blij ben ik niet, geloof me.
Ik probeer te relativeren, maar je kunt gewoon niks. En je hebt de hele dag pijn!
Niks aan! Soms word ik wel zo kribbig.........maar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten